Pochwała Stworzenia
Uczyń mnie, Panie narzędziem Twojego pokoju,
Bym, tam, gzie jest nienawiść - zakorzeniał miłošc,
Tam gdzie obraza - wznosił przebaczenie,
Tam gdzie błąd panuje, bym przynosił prawdę,
Tam gdzie jest wątpienie, żebym krzewił wiarę,
Tam, gdzie jest rozpacz, bym budził nadzieję,
Tam, gdzie są ciemności, zapalał światlo,
A tam, gdzie smutek, żebym wznosił radość.
Spraw, Panie, żebym nie o to zabiegał,
By mnie pocieszano, lecz żebym pocieszał,
Nie szukał zrozumienia, lecz żebym rozumiał,
Nie pragnął być kochanym, ale żebym kochał.
Albowiem
Siebie dając - coś si? otrzymuje,
Siebie zapomniawszy - można znaleźć siebie,
Innym wybaczając - doznam przebaczenia,
A umierając - zmartwychwstaję wiecznie.
św. Franciszek z Asyżu
