Forum DDN - Drogowskazy do Nieba.

DOBROĆ - RÓŻA

Niemiecki poeta Reiner Maria Rilke mieszkał przez pewien czas w Paryżu.
Aby dojść na uniwersytet, codziennie przechodził w towarzystwie swej francuskiej przyjaciółki bardzo ruchliwą ulicą.
Na rogu tej ulicy mijali żebraczkę, proszącą przechodniów o jałmużnę.
Kobieta zawsze siedziała w tym samym miejscu, nieruchomo jak posąg, z wyciągniętą ręką i oczami wbitymi w ziemię.
Rilke nigdy jej nic nie dawał, podczas gdy jego przyjaciółka czasem rzucała jakąś monetę.
Pewnego dnia zdziwiona młoda Francuzka zapytała poetę:
Dlaczego nigdy nic nie dajesz tej biedaczce?
Powinniśmy podarować coś jej sercu, a nie jej dłoniom - odparł.
Następnego dnia Rilke przyniósł przepiękną, zaledwie rozkwitłą różę, włożył ją w ręce żebraczki i chciał pospiesznie odejść.
Wtedy zdarzyło się coś nieoczekiwanego: żebraczka podniosła oczy, popatrzyła na poetę, podniosła się z ziemi, ujęła jego dłoń i ucałowała ją.
Potem odeszła, przyciskając do piersi różę.
Przez cały tydzień nikt jej nie widział.
Lecz po ośmiu dniach znowu powróciła na swoje miejsce.
Cicha i nieruchoma jak zwykle.
Ciekawa jestem, z czego żyła przez te wszystkie dni? - spytała młoda przyjaciółka poety.
Żyła różą - odparł Rilke.


Autor nieznany ? zebrał ks. Antoni Wac

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.