Forum DDN - Drogowskazy do Nieba.

CZŁOWIEK - ÓSMY DZIEŃ

Następnego dnia Pan znów popatrzył na to, co stworzył.
Trzeba było dokonać pewnych poprawek.
Na brzegu rzeki znajdowały się ładne kamienie: szare, zielone, nakrapiane.
Pod ziemią kamienie były zgniecione i udręczone.
Bóg musnął te głębinowe kamienie i oto powstały diamenty, i szmaragdy i miliony błyszczących klejnotów, tam w głębinach.
Pan spojrzał na kwiaty, jeden piękniejszy od drugiego.
Brakuje im jednak czegoś, pomyślał i musnął je lekkim powiewem - i oto kwiaty ubrały się w zapach.
Szary i smutny ptaszek usiadł Mu na dłoni.
Bóg mu coś zagwizdał i słowik zaczął wyśpiewywać trele.
Szepnął coś niebu, a ono zaczerwieniło się z radości.
Narodził się w ten sposób zachód słońca.
Co wyszeptał Pan do ucha człowiekowi, by ten stał się prawdziwym człowiekiem?
Tego odległego dnia w ten odległy poranek, wyszeptał dwa małe słowa:
Kocham ciebie.


Autor nieznany ? zebrał ks. Antoni Wac

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.