Forum DDN - Drogowskazy do Nieba.

BEZINTERESOWNOŚĆ - O SAMARYTANIE CIĄG DALSZY

Ewangeliczny Samarytanin będąc w podróży, szedł znowu do Jerycha i znów znalazł przy drodze rannego, na pół umarłego człowieka.
Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko, podszedł do niego i - jak za pierwszym razem - opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swego osła i zawiózł do gospody.
Gospodarzowi zlecił (odpłatnie) pielęgnować chorego, i odjechał do bieżących własnych interesów.
Tak samo było za trzecim, czwartym i piątym razem.
Zawsze w tym samym miejscu znajdywał rannego.
Nic się też nie zmieniło za setnym i tysiącznym razem.
Kiedy ponownie będąc w podróży, przemierzał tę drogę po raz 2333, myślał sobie:
Pewno znowu leży jakiś poturbowany biedak... a więc znowu trzeba przystanąć.
W międzyczasie wprawił się już w opatrywaniu ran, i za jednym zamachem wsadzał nawet najtęższego rannego na juczne zwierzę.
Również osioł jakoś automatycznie obierał kierunek na gospodę.
Ale tym razem w gospodzie zjawił się osioł tylko z rannym na grzbiecie.
Samarytanin bowiem został na pustyni, aby wytropić i przepłoszyć zbójców; aby położyć kres rozbojom.



Autor nieznany ? zebrał ks. Antoni Wac

_________________
+ Z Bogiem i Maryją.