| Forum DDN+. Duch, Dusza i Serce znajdą tu Natchnienia, świadectwa i pomoc. https://www.drogowskazydonieba.com/ |
|
| CIERPIENIE - PREZENT https://www.drogowskazydonieba.com/viewtopic.php?t=50358 |
Strona 1 z 1 |
| Autor: | Admin_DDN [ 21 sty 2015, o 13:40 ] |
| Tytuł: | CIERPIENIE - PREZENT |
CIERPIENIE - PREZENT Czekał prawie godzinę przy oknie, aby zobaczyć, kiedy Aneta będzie przechodziła przez podwórze. Piec w pokoju nie grzał zbyt dobrze, ręce Michała były zimne. Cały czas trzymał w nich paczuszkę, jego pierwszy bożonarodzeniowy prezent dla Anety. Nie była to jakaś drogocenna rzecz. Michał nigdy nie miał jeszcze zbyt wiele pieniędzy. Było to jednak coś, co tylko ona będzie posiadać; w żadnym sklepie nie można kupić czegoś podobnego. W swoim bloku rysunkowym Michał namalował wszystkie spotkania z Anetą: pierwsze - z radosnej zabawy na łące, i kolejne - ze wspólnej ślizgawki na łyżwach, wspólnego spaceru przez las i wspólnego zwiedzania ruin starego zamku. W tej właśnie chwili ją spostrzegł. Aneta była ubrana w niebieski płaszcz, na głowie miała futrzaną czapeczkę, spod której wyglądały jej jasne włosy. Szła powoli przez podwórze, tak że Michał zdążył otworzyć okno i zawołać: Aneta! Zaczekaj na mnie chwilkę! Już jestem przy tobie! Wybiegł z mieszkania, zapomniał nawet nałożyć płaszcz. Sapiąc powiedział do dziewczynki: Tutaj jest coś dla ciebie! Dla mnie? Tylko dla mnie? - pytała Aneta. Tylko dla ciebie! To jest mój podarunek bożonarodzeniowy dla ciebie! - powiedział z dumą w głosie Michał. O, jak pięknie z twojej strony! Co to jest? Czy mogę teraz otworzyć, w twojej obecności? - pytała. Michał wzruszył ramionami. Właściwie - mówił powoli - właściwie powinno się odpakowywać prezenty dopiero po wieczerzy wigilijnej. Jeśli jednak chcesz teraz... to możesz otworzyć. Patrzył z bijącym sercem, jak odwiązywała złotą wstążkę, jak przy tym spadły na ziemię gałązki choinki, jak bezmyślnie zaczęła przewracać kartki jego bloku rysunkowego. Nie podoba ci się? - zapytał przerażony i sam popatrzył na rysunki. Wyraził w nich przecież całe swoje uczucie. Nie podobają ci się? - powtórzył cicho swoje pytanie. Oczywiście, że mi się podobają - powiedziała Aneta. Zobacz jednak, co otrzymałam od Piotrka. Wyciągnęła z kieszeni niebieskiego płaszcza małe pudełeczko i otworzyła je. Wewnątrz był pierścionek, bardzo tani, z czerwonym oczkiem. Aneta była bardzo dumna z niego. Michał popatrzył i nic nie powiedział. Odwrócił się i poszedł w kierunku swojego mieszkania. Usiadł przy oknie i patrzył na podwórze. Płakał. Miał wtedy dziesięć lat. Autor nieznany ? zebrał ks. Antoni Wac |
|
| Strona 1 z 1 | Strefa czasowa UTC+02:00 |
| Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Limited https://www.phpbb.com/ |
|