16 listopada Święci męczennicy i prezbiterzy Roch Gonzalez, Alfons Rodriguez i Jan del Castillo
Roch Gonzalez de Santa Cruz urodził się w 1568 r. w stolicy Paragwaju, Asuncion, w rodzinie pierwszych hiszpańskich kolonizatorów spokrewnionych z zarządcą kraju. Został kapłanem w 1599 r. mając 23 lata. Głosił Ewangelię wśród Indian z taką gorliwością, że bardzo szybko dostrzegł to biskup i chciał go powołać na urząd wikariusza. Roch, by uniknąć kościelnych godności, poprosił o możliwość wstąpienia do Towarzystwa Jezusowego. Gdy ją otrzymał, rozpoczął nowicjat w rodzinnym mieście i zaraz po odprawieniu 30-dniowych rekolekcji ignacjańskich polecono mu, by udał się do wojowniczego plemienia Indian Guaycuru, które napadało często na jego miasto. Ojciec Roch sprawił, że wśród Indian wzrosła świadomość własnej godności. Pokochał ich bardzo i chciał poprawić ich byt. Będąc człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym, starał się być dla nich duszpasterzem i lekarzem. Zajmował się wraz z nimi stolarstwem, budowaniem i uczył ich, jak lepiej uprawiać ziemię. W redukcjach misyjnych (czyli społecznościach indiańskich, będących pod opieką zakonu) prowadził budowę pięknych barokowych kościołów, dbał, by Msze św. były ubogacone muzyką i śpiewem liturgicznym. W tym czasie dzięki niemu powstawały kolejne, dobrze rozwijające się redukcje na terenie dzisiejszego Paragwaju, Brazylii, Ugandy, Panamy i w północno-wschodniej Argentynie. W założonych przez niego redukcjach mieszkało w sumie około 20 000 Indian.
Alfons Rodriguez urodził się w 1598 r. w Zamora w Hiszpanii. Wstąpił do nowicjatu jezuitów w Villagarcia w 1614 r., a dwa lata później został skierowany do hiszpańskich misji w Ameryce. Studiował filozofię i teologię w Kordobie. Przyjął święcenia w 1624 r. O. Gonzaleza spotkał w Itapua w 1628 r. Wtedy wybrali się razem pełnić posługę do Caaro.
Jan del Castillo urodził się w 1596 r. w Belmonte (Toledo) w Hiszpanii. Początkowo zdecydował się na karierę prawniczą, ale podczas pierwszego roku studiów rozeznał inaczej swoje powołanie i w 1614 r. wstąpił do nowicjatu w Madrycie. Razem ze św. Alfonsem został wysłany na misje do Ameryki Południowej. Jan został wyświęcony w 1625 r. Gdy był na redukcji misyjnej w Itapua, poznał o. Rocha i odtąd pomagał mu zakładać kolejne redukcje.
Święci Roch Gonzalez, Alfons Rodriguez i Jan del Castillou Wpływ tych trzech jezuitów na Indian denerwował lokalnego szamana Nezu, który widział, że traci swoją pozycję. Zadecydował, że tylko śmierć księży spowoduje, że odzyska kontrolę nad swoim ludem.
15 listopada 1628 r. o. Roch został napadnięty przez podburzonych przez czarownika Indian spoza redukcji. Roch wracał właśnie z Indianami z lasu niosąc pal drzewa, na którym miał zawisnąć dzwon. Spotkała go okrutna śmierć. Potem ludzie Nezu weszli do redukcji Wniebowzięcia i zastali o. Alfonsa. Dwóch wysłańców szamana Nezu zaatakowało Alfonsa; po uderzeniu w głowę zakonnik upadł na ziemię. Napastnicy rzucili oba ciała do kościoła, zniszczyli ołtarz i rozbili kielich. Na koniec wszystko podpalili.
Dwa dni później ludzie Nezu zastali o. Castillo czytającego brewiarz. Na pytanie, co robi, odpowiedział, że modli się. Napastnicy siłą zaprowadzili go do lasu, gdzie bili go aż do śmierci, a jego ciało podpalili. Wszyscy trzej męczennicy zostali pochowani w redukcji Niepokalanego Poczęcia.
Dla wielu Indian, którzy wiele zawdzięczali jezuitom, była to wielka strata. Pomścili ich pokonując oprawców i zbuntowanego szamana Nezu. Kult zamordowanych ojców męczenników był żywy przez wieki. Beatyfikował ich Pius XI w 1934 r., a kanonizował św. Jan Paweł II w 1988 r.
źródło: http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-16f.php3