Dogmaty katolickie według podręcznika ks. Wincentego Granata ?Dogmatyka katolicka?
I. Bóg Jedyny w Trójcy
Bóg, początek i cel wszystkich rzeczy, może być za pomocą naturalnego światła rozumu poznany z pewnością z rzeczy stworzonych. DU Va I
Rozum ludzki może w sposób pośredni i analogiczny poznać naturę bożą. DZ Va I
W akcie wiary poznajemy nie tylko prawdy naturalne, lecz także, w sposób niedoskonały i analogiczny, tajemnice wiary. DU Va I
Bóg jest istotą niezłożoną. DU La IV, Va I
Bóg jest całkowicie niezmienny. DU Ni II(?), La IV, Va I
Bóg wiekuisty w całej swej naturze. DU Ni II(?), La IV, Va I
Bóg jest niezmierzony i obecny we wszystkich stworzeniach przez swoją wiedzę, potęgę i istotę. DU La IV, Va I
Bóg jest Pierwszą Prawdą ontologiczną, logiczną i moralną. DU La IV, Va I
Bóg jest najwyższym dobrem. DU Va I
Bóg jest nieograniczenie doskonały i dlatego zawierają się w Nim w sposób przeobfity i uwznioślony wszystkie doskonałości wszechświata. DU Va I
Bóg jest jeden i jedyny w swej nieograniczonej doskonałości. DU Ni I, La IV, Try
Bóg jest samoistnym życiem. DU symbole wiary, La IV
Bóg posiada mądrość i wiedzę w stopniu niezależnym i nieograniczonym. DZ Va I
Przedmiotem wiedzy w Bogu jest On sam oraz wszystkie byty możliwe i wszystko z rzeczy stworzonych, co kiedykolwiek istniało, istnieje lub będzie istnieć w sposób niezależny od wolnej woli istot stworzonych. DZ
Bóg poznaje czyny istot rozumnych zależne od ich woli. DU Va I
Bóg poznaje z pewnością czyny warunkowo wolne. OWT
Istnieje wola w Bogu jako władza mająca za przedmiot dobro. DU Va I
Bóg nie chce zła moralnego nawet ze względów ubocznych, lecz zezwala na dobrowolny czyn zły istot stworzonych. DU La IV, Try, Va I
Bóg może chcieć zła fizycznego ubocznie, ze względu na dobro, jakie z tego zła wynika. DZ Try
Bóg jest wszechmocny, tj. wszystko może uczynić, co nie jest pojęciowo sprzeczne i nie zostało wykluczone przez odwieczne dekrety Jego wolnej woli. DU symbole wiary, La IV, Va I
Bóg jest wolny w stosunku do wszystkich bytów różnych od siebie. DU Flo, Va I
Istnieje Opatrzność boża kierująca całością bytu stworzonego zgodnie z jego naturą. DU Va I
Pan Bóg chce w obecnym stanie rzeczy wolą uprzednią prawdziwie i szczerze zbawić wszystkich ludzi nawet po przewidzeniu grzechu pierworodnego, nie istnieje tedy żadna uprzednia i pozytywna reprobacja. DU ? nie tylko przeznaczonych, DZ ? wszystkich wiernych, POT ? wszystkich ludzi
Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty, trzej rzeczywiście odrębni, są jednym liczbowo Bogiem wiekuistym i samoistnym. DU La IV, Li, Flo
Bóg Ojciec posiada naturę bożą jako od nikogo nie pochodzący. DZ symbole wiary
Syn w Trójcy Świętej pochodzi w wieczności od Ojca. DU Ni
Syn Boży pochodzi od Ojca przez prawdziwe zrodzenie. DU
Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna jako od jednej zasady przez jedno tchnienie. DU Li II
Relacje w Bogu nie różnią się od Jego istoty w sposób rzeczywisty, lecz tylko w sposób myślny, jednak w oparciu, chociaż niedoskonałym, o czynnik wewnętrzny. DZ
Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty słusznie mogą być uważani w znaczeniu analogicznym za osoby. DZ
Istnieją tylko trzy osoby w Bogu. DU La IV, Flo
Trzy boskie osoby współprzenikają się. DZ
Wszystkie działania na zewnątrz są wspólne trzem osobom, chociaż którejś z nich są przypisywane. DZ La IV
Istnieje posłannictwo osób bożych. DZ
Bóg Ojciec posyła, Syn Boży posyła i jest posyłany, Duch Święty jest posyłany. DZ
Niewidzialne posłannictwo boskich osób dokonuje się wtedy, gdy człowiek jest usprawiedliwiony. DZ
Sam rozum ludzki nie poznał istnienia Trójcy Świętej ani mógł poznać, a po jej objawieniu nie może jej pozytywnie udowodnić. DZ
Rozum ludzki nie może wykryć sprzeczności w dogmacie Trójcy Świętej, a ponadto może wskazać liczne analogie wyjaśniające i wartości religijne dogmatu. DZ
II. Bóg Stwórca ? człowiek
Wszechświat został przez Boga stworzony z nicości. DU La IV, Va I
Wszechświat jako całość został przez Boga stworzony razem z czasem. DU La IV, Va I
Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty są w równorzędnym stopniu przyczyną sprawczą stworzenia świata. DU La IV, Va I
Bóg stworzył świat w sposób dobrowolny. DU Va I
Tylko Bóg stworzył świat i tylko On może stwarzać, a żaden byt przygodny nie może być w tym dziele ani główną, ani narzędziową przyczyną. DU La IV, Va I
Cały wszechświat stworzony przez Boga jest przezeń zachowywany w istnieniu pozytywnie i bezpośrednio, a nie w sposób uboczny. DZ
Bóg nic nie korzysta ze stworzenia wszechświata; skierował On wszystko ku sobie, jako ku ostatecznemu celowi, wszechświat został stworzony, aby wszystkie byty przygodne uczestniczyły w dobru bożym. DU Va I
Bóg stworzył aniołów, jako istoty osobowe odrębne od ludzi. DU La IV, Va I
Aniołowie są czystymi duchami. DZ
Aniołowie mają umysł i wolną wolę. DZ
Aniołowie podniesieni do nadprzyrodzonego stanu nie od razu osiągnęli widzenie Boga. Wszyscy aniołowie w okresie próby byli obdarzeni łaską uświęcającą i odnośne łaski uczynkowe. POT
Liczni aniołowie popełnili grzech ciężki odchodząc dobrowolnie od Boga na wieki i to jest dla nich karą. DU La IV
Aniołowie są posyłani przez Boga, aby pomagać ludziom. DZ
Szatani kuszą ludzi do złego. DZ
Rodzaj ludzki pochodzi od jednej, pierwszej ludzkiej pary. DZ
Człowiek składa się z ciała organicznego i duszy duchowej, nieśmiertelnej. DZ
Rozumna dusza ludzka jest sama przez się i przez swą istotę, a także bezpośrednio formą ludzkiego ciała. DU Vi
Pierwsi rodzice zostali ustanowieni w stanie świętości i sprawiedliwości. DZ
Stan świętości pierwszych rodziców był dobrowolnym darem bożym, posiadał nadprzyrodzony charakter. DU Try
Pierwsi rodzice byli obdarzeni darem nieśmiertelności ciała. DU Try
Pierwsi rodzice nie podlegali cierpieniu przez szczególny dar boży. DZ
Wola pierwszych rodziców, choć mogła wybierać dobro i zło, była raczej skierowana ku dobru. DU Try
Pierwsi rodzice, łamiąc zakaz boży, ciężko zgrzeszyli. Przez to utracili łaskę uświęcającą i inne dary ponadnaturalne. DU Try
Grzech Adama przechodzi na wszystkich jego potomków, z wyjątkiem Bożej Rodzicielki. DU Try
Wszyscy ludzie z wyjątkiem Jezusa Chrystusa i Najświętszej Marii Panny w Adamie utracili łaskę uświęcającą ? DU Try ? i dary pozaprzyrodzone. DZ
Dzieci i pozbawieni używania rozumu, schodzący z tego świata w grzechu pierworodnym nie posiadają bezpośredniego widzenia Boga. DU Flo, Try
III. Chrystus Bóg ? człowiek
Chrystus Pan jest prawdziwym, integralnym człowiekiem. DU La IV
Chrystus Pan jest Synem Bożym współistotnym z Bogiem Ojcem. DU Ni I
W Chrystusie istnieje jedna osoba w dwóch naturach: boskiej i ludzkiej; odrębnych, niezmienionych, niezmieszanych, nieoddzielonych i nierozłączonych. W Chrystusie istnieją dwie wole i dwa działania. DU Ef, Cha
Zjednoczenie osobowe z ludzką naturą dokonało się w chwili jej poczęcia. DU Ko I
Zjednoczenie to będzie trwać przez całą wieczność. DU Cha
Sam tylko Syn Boży przyjął ludzką naturę do swojej osoby. DU La IV
Słowo, przybierając ludzką naturę, nie utraciło żadnego z boskich przymiotów. DU Leon Wielki
Chrystus jest Synem Bożym naturalnym. DU
W stosunku do Syna Bożego w dwóch naturach obowiązuje nas kult uwielbienia, a natura ludzka jest współuwielbiana w swoim życiu i działaniach. DZ
Chrystus Pan nie miał grzechu pierworodnego, ani nie popełnił grzechu uczynkowego. DU Cha, Flo
Chrystus w ludzkiej naturze nigdy nie popełnił umysłowego błędu. DZ
Dogmat Wcielenia nie zawiera cech pojęciowo sprzecznych, ani nie jest sprzeczny z naszymi sądami rozumowymi. DZ
Dogmat Wcielenia nakreśla wiele spekulatywnych prawd o Bogu i człowieku. DZ
IV. Chrystus odkupiciel i Kościół
Chrystus jest najwyższym i pierwszorzędnym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi. DU Ni I, Ko, Try
Chrystus Pan w swej ludzkiej naturze jest najwyższym i jedynym kapłanem Nowego Przymierza. DU Try
Chrystus przez śmierć na krzyżu złożył Bogu prawdziwą i doskonałą ofiarę w imieniu ludzkości. DU Try
Chrystus Pan przez ofiarę krzyża złożoną w duchu miłości wybawił nas z niewoli grzechu i szatana. DU Try
Przez ofiarę krzyża Jezus Chrystus wysłużył nam łaski i chwałę w niebie i wszystkie dobra nadprzyrodzone. DU Try
Chrystus Pan wysłużył sobie chwałę ciała i wywyższenia swego imienia. DD
Chrystus Pan umarł za wszystkich wiernych, nie tylko za przeznaczonych ? DU Try ? oraz za wszystkich niewiernych. DD
Chrystus wybawił nas od wszystkich grzechów i od kary piekła. DZ
Wszyscy zbawieni nie będą już podlegali żadnym karom. DD
Choć zadośćuczynienie Chrystusa było najdoskonalsze i powszechne, to dla dorosłych najkonieczniejszym warunkiem uzyskania tego, co Chrystus nam wysłużył, jest współpraca z Jego łaską. DD
Kult pańskiego krzyża jest zgodny z dogmatem i wartościowy. DZ
Kult obrazów jest oparty na podstawach dogmatycznych. DU Ni II
Chrystus Pan przez ofiarę krzyża utworzył Kościół jako swe Mistyczne Ciało. DZ
Pierwszym warunkiem przynależności do Kościoła jest chrzest. O
Drugim warunkiem przynależności do Kościoła jest wiara. DZ
Kościół ? Ciało Mistyczne Chrystusa ? ma za zadanie pełnić w dalszym ciągu Jego posłannictwo. DZ
Celem ostatecznym Kościoła jest chwała oddawana Bogu przez Jezusa Chrystusa, a także wiekuiste zbawienie i szczęście ludzi. DZ
Związek, co najmniej w pragnieniu, z Kościołem widzialno-mistycznym jest koniecznym środkiem zbawienia na mocy pozytywnego zarządzenia Boga. DZ
V. Mariologia
Najświętsza Maria Panna jest matką Boga. DU Ef, Cha, Ko II
Maria Panna jest niepokalanie poczęta. DU La IV, Try, Ineffabilis Deus Piusa IX z 1854 roku
Najświętsza Maria Panna pozostaje dziewicą przed, w trakcie narodzenia Chrystusa ? DU Ni I, Ko II, La ? i po Jego narodzeniu. DZ
Niepokalana Bogarodzica, zawsze dziewica Maryja po zakończeniu biegu życia ziemskiego została z ciałem i duszą wzięta do niebieskiej chwały. DU Munificentissimus Deus Piusa XII z 1950 roku
VI. Łaska boża
Tylko Bóg jest pierwszą przyczyną sprawczą łaski. DU Try
Łaska jest konieczna dla zapoczątkowania wiary, a nawet do pragnienia czynu zbawiennego. DD
Nikt nie może się zbawić bez łaski. DU Try
Grzesznicy mogą wykonywać jakieś czyny dobre bez łaski. DU Try
Ludzie w stanie grzechu, a używający rozumu, mogą i powinni przygotować się do przyjęcia łaski bożej. DU Try
Akt wiary koniecznej do usprawiedliwienia nie jest ufnością, lecz przyjęciem prawdy objawionej. DD
Istnieją łaski aktualne, oświecające, które bezpośrednio oświecają umysł i dają natchnienie woli w celu wykonania czynów zbawiennych. DU Try
Czyn dobrowolny i zbawienny może pochodzić w sposób fizyczny z objawienia i natchnienia bożego. DD
Usprawiedliwienie grzesznika dorosłego polega nie tylko na odpuszczeniu grzechów, ale i na wewnętrznej przemianie i przyjęciu łaski i darów Ducha Świętego. DU Try
Człowiek usprawiedliwiony i odrodzony staje się uczestnikiem bożej natury i przybranym dzieckiem bożym. DZ
W chwili usprawiedliwienia Duch Święty zamieszkuje duszę jako dar Najwyższej Miłości. DD
Każdy usprawiedliwiony posiada siłę moralną, aby zachować nakazy boże. DU Try
Łaska (?) nie jest równa u wszystkich usprawiedliwionych. DD
Łaska wzrasta przez dobre uczynki. DU Try
Łaska jest tracona przez grzech śmiertelny. DU Try
Nikt nie może być pewien pewnością wiary o swoim usprawiedliwieniu. DU Try
Człowiek nie może wytrwać w dobru przez dłuższy czas bez szczególnej łaski bożej, która jednak nikomu nie jest odmawiana. DU Try
Łaska pierwsza jest darmowa i nie można jej sobie wysłużyć w stanie grzechu ciężkiego. Nie można się do niej przygotować samemu. DU Try
Dobre uczynki zasługują na pomnażanie łaski i osiągnięcie wiekuistego życia. DU Try
Warunkiem zasługi z należności jest posiadanie łaski uświęcającej. DU Try
Czyn zasługujący musi być dobry ze względu na przedmiot, cel i okoliczności i winien być nadprzyrodzony. DZ
Grzesznik nie może sobie wysłużyć usprawiedliwienia nawet przy pomocy łaski uczynkowej. DU Try
Działanie łaski nie przekreśla wolności i domaga się współpracy. DU Try
Istnieją łaski dostateczne, które z winy człowieka nie prowadzą do dobrego, zbawiennego czynu. DZ
Sakrament chrztu udzielany dzieciom i umysłowo chorym daje łaskę habitualną, cnoty wiary, nadziei, miłości i dary Ducha Świętego.
Dorośli przez chrzest otrzymują łaskę habitualną. DU Try
Wszyscy z grzechem ciężkim odzyskują świętość po godziwym przyjęciu sakramentu pokuty. DU Try
Wszyscy grzesznicy zatwardziali otrzymują łaski dostateczne, aby czynić pokutę. DU La, Try
VII. Teologiczna wiara, nadzieja i miłość
Motywem wiary usprawiedliwiającej jest powaga Boga objawiającego. DU Va I
Autorytet, na podstawie którego wierzymy Bogu, opiera się na Jego przymiotach wiedzy i prawdomówności, a nie władztwie czy doskonałości. POT
Wiara nie jest intuicyjnym widzeniem Boga. DU Va I
Wiara nie jest naturalną intuicją przedmiotu lub jakimkolwiek poznaniem opartym na widoczności wewnętrznej. DU Va I
Wiara usprawiedliwiająca nie jest wiedzą historyczną ani codzienną wiarą ludzką. DU Va I
Wiara usprawiedliwiająca nie jest opinią lub sądem wątpliwym. DU Va I
Wiara jest przyświadczeniem umysłu na poznaną prawdę.
Przedmiotem wiary boskiej jest wszystko, co Bóg objawił bezpośrednio i pośrednio. DU Va I
Nauczanie Kościoła można zakwalifikować do trzech kategorii:
Dogmaty ? wiara bosko-katolicka
Prawdy orzeczone przez Kościół ? wiara bosko-katolicka
Ogólnie przyjęte zasady nauczania ? wiara katolicka
W to wszystko należy wierzyć wiarą boską i katolicką, co znajduje się w Słowie bożym pisanym lub ustnie przekazywanym, a jako takie jest podane przez Kościół, czy to za pomocą uroczystego orzeczenia, czy też zwyczajnego i powszechnego urzędu nauczania.
W dogmatycznych zdaniach jest wyrażany nie tylko jakiś sens praktyczny lub symboliczny czy negatywny, lecz przedmiotowy i niezmienny, choć tylko analogiczny. DZ
Objawienie Boże przeznaczone do użytku publicznego zostało zakończone ze śmiercią ostatniego apostoła i nie należy oczekiwać nowej ekonomii bożej ani nowych publicznych objawień. DZ
Rozwój dogmatów nie polega na przypisywaniu sensu różnego od poprzedniego nadanego przez Kościół. DU Va I
Rozwój dogmatów polega na coraz pełniejszym rozwijaniu i wyjaśnianiu w samych sobie i w związkach z życiem ludzkim w ogóle, a w szczególności z celem ostatecznym człowieka. DZ
Akt wiary usprawiedliwiającej, choć bezpośrednio wykonywany przez umysł, zależy z konieczności od wolnej i dobrej woli. DU Try, Va I
Do początku i wzrostu wiary, także do samej chęci wierzenia, potrzebna jest łaska oświecająca umysł i pobudzająca wolę.
Akt wiary usprawiedliwiającej jest ze swej natury niejasny. DU Va I
Cnota wiary może pozostać u tych, co popełnili grzech śmiertelny. DU Try
Cnotę wiary traci się przez formalny grzech niewiary. DU Try
Akt teologicznej nadziei jest ufnym pragnieniem wiekuistego szczęścia i środków doń prowadzących w oparciu o konieczną bożą pomoc dawaną przez Chrystusa Pana. DZ
Akt teologicznej nadziei jest nadprzyrodzony. DZ
Akt teologicznej nadziei jest dobrowolny. DZ
Akt teologicznej nadziei jest rozumny. DZ
Akt teologicznej nadziei ma swą wewnętrzną moc, choć łączy się z nim bojaźń co do skuteczności współpracy z Bogiem ze strony ufającego podmiotu. DU Try
Teologiczna nadzieja nie istnieje w istotach rozumnych posiadających uszczęśliwiające widzenie Boga. DU Benedykt XII
Między Bogiem a usprawiedliwionym człowiekiem istnieje stan przyjaźni. DU
Z teologiczną miłością Boga łączy się bardzo ściśle i w sposób nierozerwalny czynna miłość ku wszystkim ludziom, ku świętym w niebie i duszom w czyśćcu. DZ
Akt teologicznej miłości bożej jest dla człowieka posiadającego używanie rozumu konieczny koniecznością środka do osiągnięcia usprawiedliwienia pozasakramentalnego i zbawienia wiecznego w ogóle. DZ
Cnota miłości jest wszczepiana w duszę przez Boga w chwili usprawiedliwienia człowieka. DU Try
Cnota miłości może wzrastać. DZ
Cnota miłości w tym życiu jest utracalna i ginie przez grzech śmiertelny. DZ
VIII. Sakramenty
W Nowym Testamencie istnieje tylko siedem sakramentów. DU Try
Chrystus jako człowiek bezpośrednio ustanowił wszystkie sakramenty Nowego testamentu. DU Try
Do ważnego szafarstwa sakramentów konieczne jest udzielenie władzy przez hierarchię Kościoła. DZ
Do ważności sakramentu konieczna jest wewnętrzna intencja szafarza, który chce wykonać to, co czyni Kościół. DZ
Ważność sakramentu nie zależy od wiary szafarza. DU Try
Ważność sakramentu nie zależy sama przez się od świętości drugorzędnego szafarza. DU
Sakramenty Nowego Testamentu udzielają łaski, którą oznaczają. DU Try
W trzech sakramentach: chrzcie, bierzmowaniu i święceniach kapłańskich, wyciskany jest na duszy charakter (trwały, niezniszczalny znak) i nie mogą być powtarzane. DU Try
Wszyscy ludzie, którzy nie stawiają przeszkód, otrzymują łaskę przez sakramentalny ryt prawidłowo wykonany. DU Try
Chrystus Pan staje się obecny w eucharystii prawdziwie, realnie i substancjalnie przez zmianę całej substancji chleba w ciało i wina w Jego krew. DU Try
Cały Chrystus jest pod każdą cząstką postaci po ich rozdzieleniu. DU Try
Chrystus znajduje się pod eucharystycznymi postaciami stale. Try
Tylko chleb pszenny jest ważną materią eucharystii.
Zarówno chleb przaśny, jak kwaszony, jest materią ważną eucharystii. DU Flo
Tylko wino gronowe jest ważną materią eucharystii. DZ
Przez godne przyjęcie sakramentu eucharystii coraz bardziej kształtujemy w sobie życie Chrystusa łącząc się z Nim duchowo szczególnie przez miłość. DZ
Łaska sakramentu eucharystii podtrzymuje i daje wzrost nadprzyrodzonego życia ? DZ ? i jest zadatkiem wiekuistego szczęścia i źródłem duchowej radości. POT
Eucharystia uwalnia od grzechów powszednich i zabezpiecza przed ciężkimi. DU Try
Ostatnia wieczerza powtarzana w istotnych swoich czynnościach w każdej mszy świętej jest ofiarą we właściwym tego słowa znaczeniu. DU Try
Chrystus Pan jest najwyższym kapłanem i żertwą ofiarną we mszy świętej. DU Try
Wierni mają prawo i obowiązek uczestniczenia w ofierze mszy świętej. DZ
Msza święta ma przypominać mękę i śmierć Zbawiciela. DU Try
Ofiara mszy świętej ma uobecniać Chrystusa Pana. DU Try
Przez chrzest ludzie zdobywają uczestnictwo w ofiarnej śmierci Chrystusa i Jego zmartwychwstaniu. DZ
Przez chrzest ludzie otrzymują odpuszczenie wszystkich grzechów i kar jako ich konsekwencji. DU Try
Ludzie przez chrzest ? się wewnętrznie, otrzymując synostwo boże, łaskę uświęcającą, cnoty i dary Ducha Świętego. DU Try
Chrzest daje znak i uczestnictwo w kapłaństwie Chrystusa i uprawnia do udziału w kulcie religijnym składanym Bogu przez Kościół. DU Try
Sakrament chrztu daje prawo do aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła i współpracy z łaską bożą. DZ
Chrzest z wody przynajmniej w pragnieniu jest dla dorosłych po ogłoszeniu ewangelii konieczny do zbawienia. DU Try
Przez sakrament bierzmowania wchodzimy w szczególny związek z Chrystusem uwielbionym posyłającym Ducha Świętego wraz z Jego darami. DZ
Sakrament bierzmowania wyciska znak. DU Try
Sakrament bierzmowania daje ? życia nadprzyrodzonego i prawo do otrzymania odnośnych łask uczynkowych. DZ
W celu uzyskania od Boga przebaczenia grzesznik powinien się zdobyć na akt żalu przynajmniej wirtualny. DU Try
Żal to boleść duszy i wstręt do grzechu popełnionego połączona z postanowieniem unikania go. DU Try
Żal doskonały jedna z Bogiem jeszcze przed przyjęciem sakramentu. DZ
We władzy związywania i rozwiązywania nadanej przez Chrystusa, zatrzymywania i odpuszczania grzechów zasadzają się wszystkie istotne elementy sakramentów. DU Try
Grzesznik może z obecnym życiu zadośćuczynić Bogu za grzechy. DU
Grzesznik nie może zadośćuczynić ze sprawiedliwości za popełnione ciężkie grzechy. DU Try
Człowiek sprawiedliwy może zadośćuczynić ze sprawiedliwości za kary doczesne przynależne grzechom już odpuszczonym. DU Try
Wszyscy kapłani i tylko kapłani mają władzę szafarstwa sakramentu pokuty. DU Try
Sakrament pokuty ma jako skutek ? o ile jest dobrze przyjęty ? usunięcie wszystkich grzechów ciężkich i zgładzenie kary wiekuistej należnej za nie. DZ
Sakrament pokuty nie zawsze odpuszcza całą karę doczesną. DU Try
Razem z odpuszczeniem grzechów ciężkich przez pokutę otrzymuje się łaskę uświęcającą wraz z jej skutkami względnie uwarunkowaniami lub przyczynami (przyjaźń boża, synostwo, uczestnictwo w bożej naturze) i staje się świątynią Ducha Świętego. DZ
IX. Eschatologia
Pierwszy człowiek Adam utracił dla siebie i potomnych dar nieśmiertelności cielesnej. DU Try
Dusza ludzka jest z natury nieśmiertelna i nigdy nie zostanie przez Boga unicestwiona. DZ
Dusze ludzkie odłączone od ciała natychmiast podlegają sądowi boskiemu szczegółowemu, którego decyzja jest zaraz wykonana. DZ
Tylko Bóg jest przedmiotowym i istotnym szczęściem wszystkich stworzeń rozumnych. DZ
Zbawieni w niebie widzą istotę bożą sposób intuicyjny, jasny i wyraźny bez pośrednictwa jakichkolwiek rzeczy stworzonych jako narzędzi poznawczych. DU
Widzenie bożej istoty jest dla istot stworzonych nadprzyrodzone w sposób absolutny. DU Vi
Zbawieni w niebie kochają Boga jako nieograniczone dobro, a w Nim każde dobro, i mają radość z jego posiadania. DZ
Święci w niebie nigdy nie popełnią grzechu i są w stanie bezgrzeszności. DZ
Szczęście zbawionych jest stopniowane w zależności od ich zasług. DU
Szczęśliwość formalna polega na akcie widzenia Boga, miłości i radości. DZ
Źli aniołowie i dusze potępionych na wieki znajdują się w piekle. DU Flo
Istnieje czyściec, w którym dusze ludzi zmarłych w stanie świętości, a mających drobne plamy grzechowe, pozbywają się ich przed wejściem do nieba, zadośćcierpiąc w duchu miłości.
Wierni mogą pomóc duszom w czyśćcu przez swoje wstawiennictwo. DU
Chrystus chwalebny przyjdzie na ziemię sądzić wszystkich ludzi. DU
Po zmartwychwstaniu ludzi Chrystus osądzi zbiorowo całą ludzkość w celu okazania planów Opatrzności bożej nad światem. DU
Istnieje wzajemny, nadprzyrodzony wpływ świętych znajdujących się w niebie, czyśćcu i na ziemi, dzięki któremu uczestniczą oni w dobrach nadprzyrodzonych tworzonych w Chrystusie i przez Niego. DZ
Kult relikwii wynika logicznie z kultu świętych i jest wartościowy. DU Try
Kult obrazów jest wynikiem kultu świętych i jest wartościowy. DU Ni II
______________________________
Twierdzenia wybrane z Dogmatyki katolickiej ks. Wincentego Granata, Lublin 1959-1967, mające kwalifikację teologiczną dogmatów uroczystych lub zwyczajnych.
Przy każdym dogmacie zaznaczono jego kwalifikację teologiczną:
DU ? dogmat uroczysty
DZ ? dogmat z nauczania zwyczajnego
DD ? dogmat ex definitionem
POT ? powszechna opinia teologów
OWT ? opinia większości teologów
O ? opinia
Przy każdym dogmacie uroczystym zaznaczono jego autora. Zwykle są to sobory:
Ni ? Sobór Nicejski
Ko ? Sobór Konstantynopolitański
Ef ? Sobór Efeski
Cha ? Sobór Chalcedoński
La ? Sobór Laterański
Li ? Sobór Lioński
Wi ? Sobór Wieneński
Flo ? Sobór Florencki
Try ? Sobór Trydencki
Wa ? Sobór Watykański
Numery przy oznaczeniach soborów oznaczają numer kolejnego soboru.
źródło: komentarz z
http://dzieckonmp.wordpress.com/2013/12 ... ent-172917